Nuk pe du lulen tande sot, po du që kur t’eci rrugës tem’ mos me m’thanë: ta hanksha “lulen”. Nuk po e du urimin tand sot, kur unë i çes hapat rrugës me urimin që frustrimi yt s’ka me m’bo pishman që jam dalë prej shpisë.
E ti, që i çet referatet ka 20 rreshta sot tu e uru “ditën e nanës”, je po ai që e njek nji grue der n’shpi 20 minuta tu ja thanë fjalët ma t’poshtra që asaj si heken prej mendje ma shumë se 20 ditë, e t’ishe ulë nja 20 minuta me mendu’ ato 20 minutat e t’u e kanë ba dikan që zemra m’i dalë prej venit deri kur ka mbrri n’shtëpi.
E ti,
mos ma jep lulen n’shesh,
në t’njëjtin shesh ku ti tenton me m’prekë,
në t’njëjtin shesh kur ti rri si qen i jarguem t’u pritë kush kalon me e shfry epshin prej idioti.
S’po du lule 1 ditë,
kur marr therra 364 ditë.
Autore: Fjolla Besimi
supergrate.net
